اسکراب پزشکی زنانه لباس یا لباس کاری است که توسط پرسنل مراقبت های بهداشتی مانند پزشکان، از جمله جراحان، پرستاران و سایر متخصصان بهداشتی که در خدمت بیماران در خانه، در محیط های سرپایی، در مطب خصوصی یا در مطب خصوصی می پوشند.
در اصل برای استفاده توسط جراحان و سایر کارکنان اتاق عمل طراحی شده بود که آنها را به منظور ضدعفونی و استریل (عاری از باکتریهیا ویروس) قبل از عمل جراحی می پوشند، اکنون توسط بسیاری از کارکنان بیمارستان استفاده می شود.
استفاده از آنها در خارج از بیمارستان ها، به محل های کاری که ممکن است لباس با عوامل عفونی در تماس باشد (دامپزشکان، ماماها و غیره) گسترش یافته است.
یونیفرم ها از یک پیراهن آستین کوتاه ساده و یک شلوار ساده، با حداقل جیب (لانه آلاینده ها)، آسان برای شستن و تعویض ارزان در صورت آسیب دیدن یا لکه گیری غیرقابل تعمیر تشکیل شده اند.
گسترش MRSA (استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین) استفاده از لباس‌های فرم را افزایش داده است، اما می‌تواند به لباس‌های لباس احساس امنیت کاذب بدهد که از نظر بهداشتی «تمیز» هستند، در حالی که در واقع به راحتی نسبت به هر لباس دیگری آلوده می‌شوند.
برخلاف یونیفرم‌هایی که مدت‌ها برای پرستاران مورد نیاز بود، جراحان تا آغاز قرن بیستم هیچ نوع لباس تخصصی نمی‌پوشیدند.
هنگامی که جراحی ها در اتاق عمل شروع شد، جراح لباس های خود را پوشید، با پیش بند قصابی لباس هایش را از لکه های خون محافظت می کرد.
(بخیه‌های روده و ابریشم به‌صورت رشته‌های باز با سوزن‌های قابل استفاده مجدد که با دست نخ می‌شد فروخته می‌شد؛ گاز بسته‌بندی از برداشتن پنبه‌هایی که از کف کارخانه‌های پنبه‌کشی کشیده می‌شد ساخته می‌شد.
برخلاف مفهوم فعلی جراحی به عنوان حرفه ای که بر پاکیزگی و جدیت تاکید دارد، تا اوایل قرن بیستم، شهرت یک جراح به دلیل فراوانی خون و مایعات روی لباس هایش بود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.