عناصر مشترک در پنیر سازی

پنیرسازی عناصر مشترکی دارد: کشت را در دمای معین به شیر اضافه کنید، بگذارید کشت برای مدت زمان مشخصی رشد کند، مقدار خاصی از مایه پنیر گوسفندی محلی اضافه کنید تا پنیر منعقد شود، سپس کشک را برداشت کنید و آن را از آب پنیر لاکتیکی جدا کنید. بسیاری از پنیرها وجود دارند که به طور قابل توجهی از مسیر رایج منحرف می شوند و این همان چیزی است که آنها را منحصر به فرد می کند.
با این حال، ساخت پنیر چدار کاله با کیفیت بالا از هر نوع، تعادلی بین صنعت و علم است. فرد باید تاثیر زمان و دما را درک کند، بفهمد که چه زمانی پنیر برای مرحله بعدی آماده است با “خواندن آن”، و اقدامات مورد نیاز را با مقدار مناسبی از دست زدن انجام دهد. اینجاست که علم شیر و اسید، میکروارگانیسم‌ها و دما با هنر جابجایی، زمان‌بندی و اصلاح مواجه می‌شوند.

پنیرسازی به طور کلی با افزودن یک استارتر آغاز می شود – یک فرهنگ خاص که در شیر گرم شده شروع به رشد می کند. کشت‌ها باکتری‌های فعال و بی‌ضرر هستند، اغلب ترکیبی خاص از انواع یا سویه‌های مختلف باکتری هستند که پنیرسازان می‌توانند به صورت منجمد یا خشک شده از شرکت‌های مختلف در سراسر جهان خریداری کنند. این میکروارگانیسم‌ها که در شیر وزن می‌شوند، ویژگی‌های خاصی را به محصولات شیری کشت‌شده می‌دهند و اسید لاکتیک و ترکیبات طعم‌دهنده‌ای تولید می‌کنند که طعم منحصر به فرد آن را به پنیر می‌دهد. باکتری هایی انتخاب می شوند که دارای سرعت رشد و تولید اسید لاکتیک، آنزیم ها و ترکیبات طعم دهنده هستند.

بسته به نوع کشت و پنیر چدار ورقه ای، به باکتری ها اجازه داده می شود تا برای مدتی رشد کنند تا PH به سطح مورد نظر برسد. این رسیدن شیر مخصوص نوع پنیر است.

• منابع:

1. 1. Learning the art and science of cheesemaking

• تبلیغات: 

1. 1. رازی که ثروتمندان به شما نمی گویند

   2. مردی هر روز صبح به جای صبحانه شیشه می خورد

   3. موفقیت یک فرد معروف که اتفاقی بود!

   4. عرضه کننده روغن گوسفندی اصل