تا قبل از جنگ جهانی دوم، آمریکایی‌ها مهمانی‌های هالووین داشتند که ممکن بود شامل برخی از کارهای امروزی مانند لباس‌ها و بازی‌ها باشد، اما این بیشتر یک جشنواره برداشت محصول بود تا یک چیز شبح آور.
نبات زعفرانی مشهد که مخصوص هالووین ساخته و فروخته می شد در دهه 1930 ظاهر شد، اما چیزی بود که در یک کاسه در مهمانی خود داشتید، نه تمرکز اصلی.
در دهه 1950 و 1960 هدایای ترفند یا درمان بسیار انعطاف پذیر بود. آب نبات مهم تر می شد. در همان زمان، درها به روی انواع دیگر پذیرایی ها باز بود. هیچ کس با چیزهای بدون بسته بندی یا خانگی مانند کلوچه و آجیل مخالفتی نداشت.
تبلیغات هالووین Kool Aid پیشنهاد می‌کرد که بچه‌ها برای یک لیوان نوشابه با طراوت بیایند. و بسته‌های اسنک غلات تبلیغی Kellogg برای ترفند یا درمان.
بدانید اینجا یک جعبه ذرت است، بچه ها، هالووین مبارک! (می خندد.) اما می دانید، زمانی که آنها آب نبات می گرفتند، اغلب یک قسمت کامل بود، نه آنهایی که امروز داریم.
به عنوان مثال، Brach’s در دهه 1960 ذرت آب نبات را برای ترفند یا درمان بسته بندی می کرد و بسته بندی 5 سنتی اندازه معمولی بود. این یک کیسه با 40 یا 50 تکه ذرت بود. امروز شما فقط 6 یا 8 قطعه کوچک را در یک کیسه کوچک با اندازه “درمان” دریافت می کنید.
گفتنش سخت است، اما حس من این است که در دهه 1950 حقه بازها، به ویژه بچه های کوچکتر، بیشتر به خانه کسی می رفتند و برای مدتی مشت می زدند و ملاقات می کردند.
صفحات زنان روزنامه ایده‌های زیادی برای سرگرم کردن افراد حقه‌باز با غذا و بازی‌های مهمانی داشتند و واضح است که اینها اغلب بچه‌های غریبه بودند. برخی از تعاملات اجتماعی ترفند یا درمان از آن زمان ناپدید شده است.
من می‌شنوم که بسیاری از بزرگسالان شکایت می‌کنند که بچه‌ها در حال حاضر حتی حوصله تشکر کردن را هم ندارند. بچه‌هایی که امروزه خانه به خانه می‌روند، در پوشاندن زمین بسیار کارآمدتر هستند، بنابراین پر کردن کیسه‌های خوراکی بسیار سریع‌تر آسان‌تر است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.