چندین مطالعه نشان داده اند که کارواکرول یا همان آویشن شیرازی خشک اثرات ضد توموری قوی از خود نشان می دهد و نشان داده شده است که در مقایسه با تیمول سیتوتوکسیک تر است.
در رابطه با سرطان سینه، درمان با کارواکرول با تنظیم چرخه سلولی با مسیر TRPM7 که یکی از مکانیسم‌های دارویی است، زنده‌مانی رده‌های سلولی MDA-MB231 و MCF-7 را کاهش داد.
همچنین، کارواکرول در غلظت 10-600 میکرومول در لیتر با اعمال اثرات سیتوتوکسیک، ژنوتوکسیک، آپوپتوز، تولید کننده ROS و کاهش GSH بر روی سلول های AGS، زنده ماندن سلولی آدنوکارسینوم معده (AGS) را به طور قابل توجهی کاهش داد.
با توجه به سرطان روده بزرگ، کارواکرول از تکثیر و مهاجرت دو رده سلولی سرطان کولون انسانی، HCT116 و LoVo جلوگیری کرد.
قادر به کاهش بیان متالوپروتئیناز-2 و -9 (MMP-2 و MMP-9)، Bcl-2، سیکلین B1، p-ERK، و سطوح p-Akt و افزایش سطوح p-JNK و Bax بود.
شان داد که کارواکرول با کاهش بیان گیرنده تیروزین کیناز (AXL) و مهار فسفوریلاسیون AXL بر اثر تحریک لیگاند، می تواند تکثیر و مهاجرت سلولی را در سرطان ریه سلول غیر کوچک (NSCLC) مهار کند.
خان و همکاران مکانیسم ضد سرطانی کارواکرول را در برابر سلول‌های سرطان پروستات انسانی مورد بررسی قرار داد، جایی که مشخص شد که اثر ضدتکثیری علیه سلول‌های DU145 به روشی وابسته به غلظت و زمان از خود نشان می‌دهد.
توقف چرخه سلولی در فاز G0/G1، افزایش تولید ROS و اختلال در پتانسیل غشای میتوکندری، علاوه بر آپوپتوز، با فعال‌سازی کاسپاز-3 تأیید شد.
مانند سایر گیاهان و به دلیل تنوع بیولوژیکی و ساختاری اجزای آن، آویشن ممکن است به عنوان یک منبع تجدیدپذیر برای ترکیبات مختلف ضد باکتری در نظر گرفته شود که T. vulgaris بیشترین گونه مورد بررسی است. در سطح جهانی، مقاومت ضد میکروبی (AMR) یک تهدید جدی برای سلامت انسان است.
بر اساس مدل‌های آماری پیش‌بینی‌کننده و ارزیابی‌های جامع اخیراً منتشر شده، AMR یکی از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است که بیشترین بار را در محیط‌های کم منابع دارد.
تنها در سال 2019 تقریباً پنج میلیون مرگ با AMR باکتریایی همراه بود. شش پاتوژن اصلی برای مرگ‌های مرتبط با مقاومت عبارتند از: اشریشیا کلی، استافیلوکوکوس اورئوس، کلبسیلا پنومونیه، استرپتوکوک پنومونیه، اسینتوباکتر بومانی و سودوموناس آئروژینوزا.
چندین شکاف موجود مشکل AMR را پیچیده می کند، از جمله نوآوری بسیار کند، کمبود واکسن، خطوط لوله بالینی خشک، و اقدامات اپیزودیک و ناهموار از سوی سیاست گذاران.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.